ویروس اچ پی وی که مولد زگیل تناسلی می‌باشد، می‌تواند هم زنان و هم مردان را آلوده بکند. شاید بتوان گفت که امروزه ویروس اچ پی وی یا عفونت با ویروس زگیل تناسلی شایع‌ترین بیماری عفونی منتقله از راه جنسی در ایران و حتی سراسر جهان بشمار می‌آید. این سوال پیش می‌آید که ابتلا به اچ پی وی در زنان شایعتر است یا در مردان؟ در ادامه مقاله قصد داریم پاسخ علمی برای این پرسش شایع شما همراهان ارائه کنیم.
زگیل تناسلی در زنان شایع تر است یا در مردان؟
آمار معتبری علمی‌ای در دست است که نشان می‌دهد بیش از ۵۰ درصد از تمام آقایان در طول زندگی جنسی خود یک بار به اچ ویروس اچ پی وی مبتلا می‌شوند. این ویروس در آقایان با گذشت زمان و بدون نیاز به درمان‌های تخصصی پزشکی از بدن پاک خواهد شد و عفونت از بین خواهد رفت. می‌توانم بگویم که عموماً این ویروس مولد زگیل تناسلی در آقایان باعث ایجاد مشکلات جدی سلامتی نخواهد شد.
ولی فراموش نکنیم که عفونت با ویروس مولد زگیل تناسلی در آقایان و هم در بانوان ایجاد می‌شود ولی نزدیک به ۱۰ درصد از بانوانی که به انواع پرخطر یا سال تایپهای‌های ریسک اچ پی وی مبتلا می شوند، تغییرات بدخیمی در مخاط دهانه رحم آنها به وجود می‌آید که در صورت عدم تشخیص به موقع از طریق تست پاپ اسمیر، می‌تواند منجربه کنسر سرویکس یا سرطان‌های دهانه رحم در زنان بشود.
از لحاظ آماری عفونت با زگیل تناسلی در زنان شایع تر از مردان می‌باشد. همچنین گفته می‌شود که از میان زنان و مردان آلوده به ویروس زگیل تناسلی، مردان بیشتر احتمال دارد که ناقل بدون علامت باشند. یعنی احتمال دارد که شریک جنسی آقا بدون اینکه زوائد پوستی زگیل مانند داشته باشد، آلوده به ویروس بوده و در صورت آمیزش، شریک خود را آلوده بنماید.
مردان و زنان چگونه به زگیل تناسلی مبتلا می‌شوند؟
بیشترین گروه سنی که در معرض آلودگی با زگیل تناسلی هستند سنین ۲۰ تا ۳۵ سالگی می‌باشد. انتقال این ویروس در مردان و زنان عموماً از طریق مقاربت‌های جنسی با پارتنر آلوده اتفاق می‌افتد، ولی در مقالات انتقال ویروس از راه‌های غیرجنسی هم گزارش می‌شود که یکی از راه‌های شناخته شده برای انتقال این ویروس انتقال به روش عمودی یا ورتیکال از مادر به نوزاد (در صورت زایمان از کانال واژینال ) می‌باشد.
کدام زنان و مردان بیشتر به زگیل تناسلی مبتلا می‌شوند؟
به اچ پی وی یا زگیل تناسلی یاعوامل مستعد کننده برای ابتلای مردان و زنان به زگیل تناسلی به شرح زیر می‌باشد:
ـ زنان و مردانی که تعدد شرکای جنسی دارند یا به عبارتی افراد مولتی پارتنر.
ـ روابط جنسی محافظت نشده واژینال، آنال و اورال با شریک جنسی آلوده.
ـ روابط جنسی با پارتنری که از سابقه بیماری‌های عفونی مقاربتی وی بی‌اطلاع هستید.
ـ استفاده از تیغ‌های آلوده و مشترک ( تیغ‌هایی که فرد آلوده از آنها برای زدودن موهای ناحیه تناسلی خود استفاده کرده باشد).
ـ افرادی که اپیلاسیون موهای ناحیه تناسلی را در آرایشگاه‌ها و مراکز غیربهداشتی که از لوازم یکبار مصرف استفاده نمی‌کنند، انجام داده‌اند.
ـ افرادی که لیزر موهای زائد ناحیه تناسلی را در مراکز غیرپزشکی و غیر بهداشتی با سری‌های لیزر مشترک انجام دادند.
نکته‌ای که در اینجا حائز اهمیت می‌باشد این موضوع است که برای ابتلاء به زگیل تناسلی مردان و زنان نیازی به آمیزش کامل جنسی ندارند و حتی تماس پوست با پوست فرد آلوده نیز می‌تواند زمینه‌ای برای ابتلا به عفونت با ویروس زگیل تناسلی را در آقایان و خانمها فراهم بیاورد.
لازم است بگوییم که استفاده از کاندوم‌های رایج فقط قادر هستند که قسمتی از ناحیه تناسلی را بپوشانند. در حالی که همچنان تماس پوست با پوست قسمت‌های دیگر برقرار است.
پس توصیه می‌شود اگر خانم یا آقایی به ویروس اچ پی وی آلوده می‌باشد باید قبل از مقاربت جنسی حتماً پارتنر خود را از این موضوع مهم آگاه کند.
معمولا سیستم ایمنی مردان در صورت آلودگی به این ویروس پس از مدتی قادر به پاکسازی عفونت از بدن می‌باشد. بعلاوه شیوع عفونت با این ویروس در آقایان از لحاظ آماری از خانم ها کمتر است و عفونت‌های علامت‌دار با اچ پی وی در زنان شایعتر از مردان خواهد بود.
زگیل تناسلی در آقایان و خانمها چه تفاوت‌هایی با هم خواهد داشت؟
معمولاً زگیل‌های تناسلی در زنان و آقایان از نظر توزیع و حتی از نظر شکل و اندازه ظاهری گاهی با هم تفاوت‌هایی خواهند داشت که در این قسمت به این تفاوت‌ها می‌پردازیم.
از لحاظ مکان بروز زگیل‌های تناسلی، خانمها معمولاً در نواحی دارای رطوبت مثلاً دهانه مجرای ادراری، دهانه واژن و دهانه رحم، ابتدای کانال مقعد و گاهی در کشاله ران و چین بالای ران و نیز پرینه (یا میاندوراه )، که ناحیه بین واژن و مقعد می‌باشد، شاهد بروز زگیل تناسلی هستند.
در آقایان معمولاً روی نوک آلت تناسلی، روی کیسه بیضه‌ها، بین بیضه‌ها و مقعد که پرینه یا میاندوراه نامیده می‌شود، همچنین کشاله ران، ناحیه ختنه‌گاه و دهانه مقعد محل شایع برای بروز زگیل تناسلی می‌باشد.
بروز زوائد زگیل مانند در زنان آلوده به ویروس شایعتر می باشد و معمولاً به صورت برجستگی‌هایی در مناطق دارای رطوبت که سایز کوچکی دارند دیده می‌شوند.
همچنین گاهی این زوائد در داخل واژن (در دیواره مخاطی واژن) ایجاد می‌شود و باعث بروز درد و ناراحتی و خونریزی در هنگام مقاربت واژینال خواهد شد.
در آقایانی که دچار زگیل تناسلی هستند عموماً ما شاهد توده های گل‌کلمی یا برجستگی‌های ریزی در نواحی ذکر شده هستیم.
علایم زگیل تناسلی در مردان و زنان:
ـ زنان و مردان آلوده به زگیل تناسلی ممکن است ترشحات غیرعادی از نوک مجرای ادراری و مقعد داشته باشند ـ زنان مبتلا بیشتر از مردان ترشحات غیرعادی از مجرای ادرار را گزارش می‌کنند.
ـ درد و ناراحتی در صورتی که زوائد زگیل تناسلی کوچک و ریز بوده باشد معمولاً نادر است. در صورتی که این زواید بزرگ و گل‌کلمی باشند ممکن است هنگام پوشیدن لباس‌های زیر، هنگام مقاربت جنسی به علت ساییده شدن و سایش به سطوح مختلف دچار درد وناراحتی، زخم و حتی خونریزی بشوند.
ـ در صورتی که زگیل‌ها در نزدیکی دهانه مجرای ادراری زنان و مردان ایجاد شده باشد سوزش هنگام ادرار کردن ممکن است رخ دهد.
تشخیص
زگیل تناسلی در مردان و زنان چگونه انجام می‌شود؟
در زنان پزشک متخصص بعد از معاینه بالینی فرد، روش‌های متفاوتی را برای تایید یا رد عفونت hpv انتخاب می‌کند. این روش‌ها عبارتند از :
ـ تست پاپ اسمیر و ارسال نمونه به دست آمده برای آزمایش اچ پی وی
ـ روش دیگر استفاده از نمونه‌برداری است که از زواید پوستی – مخاطی مشکوک در دهان، مقعد، اطراف واژن، ناحیه تناسلی خارجی و میاندوراه (پرینه) انجام می‌گیرد.
و اما در مورد زگیل تناسلی و تشخیص عفونت با hpv در آقایان، ما روشی معادل پاپ اسمیر در زنان به صورت متداول و به عنوان روش غربالگری نداریم. بلکه فقط اگر پزشک، زائده مشکوکی در ناحیه تناسلی مشاهده کرد از زایده فوق تکه‌برداری و یا نمونه‌برداری (بیوپسی) انجام داده و نمونه را به آزمایشگاه می‌فرستد تا رد یا تایید زگیل تناسلی انجام گیرد.
در مورد نمونه‌برداری برای تایید یا رد وجود زگیل تناسلی لازم است به نکته مهمی اشاره کنیم:
برای تکه‌برداری معمولاً قسمتی از زگیل بریده می‌شود و تکه جدا شده به آزمایشگاه برای بررسی ارسال می‌شود. آنچه که تحت عنوان نمونه‌برداری از زگیل تناسلی رایج شده است، نمونه‌برداری یا بیوپسی از پوست می‌باشد که باید بگوییم که نتایج حاصله از بررسی تکه‌برداری از بیوپسی پوست یا نمونه‌برداری از پوست دقیق‌تر و قابل اعتماد‌تر خواهد بود . روش دیگری که گاهی به کار می‌رود، استفاده از اسید استیک روی زواید مشکوک است. معمولاً در این روش (که سابقا انجام می‌شد)، مقداری اسید استیک توسط پزشک در ناحیه تناسلی خارجی گذاشته می‌شود. اگر زگیل‌ها در مجاورت این اسید سفید بشوند به راحتی تشخیص داده خواهند شد.
سخن پایانی (جمع بندی):
عفونت زگیل تناسلی را می‌توان شایع‌ترین بیماری عفونی جنسی در سراسر جهان و در کشورمان به شمار آورد. آمار می گوید که ۹ الی ۱۳ درصد از جمعیت مردان و زنان کل دنیا به این عفونت مبتلا هستند. در این میان معمولاً آقایان مبتلا به زگیل تناسلی فاقد علامت بوده و ناقل بدون علامت محسوب می‌شوند. این افراد ریسک گسترش عفونت و بیماری را در جامعه افزایش می‌دهند.
از نظر همراهی عفونت با سرطان‌ها باید بگوییم که همه افراد مبتلا به این ویروس دچار سرطان نمی‌شوند.
در زنانی که آلوده به انواع پر خطر ویروس شبیه هستند یا به عبارتی دچار ساب تایپ‌های پرخطر اچ پی وی شده‌اند، تنها نزدیک به ۱۰ درصد این زنان ممکن است به بدخیمی‌های دهانه رحم مبتلا بشوند که در صورت عدم تشخیص به موقع با پاپ اسمیر به شایع‌ترین نوع سرطان دهانه رحم یعنی اس سی سی سرویکس منجر می‌شود.
در مردانی که دچار عفونت هستند همراهی زگیل تناسلی با سرطان مانند زنان نمی‌باشد.
با توجه به شیوع عفونت در سطح جامعه و وجود افراد الوده بدون علامت، آگاه شدن همه افراد جامعه و زنان و مردانی که فعالیت جنسی دارند از عوامل خطر، علائم آلودگی و تفاوت های زگیل تناسلی در بین دو جنس الزامی است.
شیوع زگیل تناسلی در مردان و زنان:
آمار معتبر می‌گویند که از بین ۱۰۰ فرد بالغ که دارای فعالیت جنسی هستند یک نفرشان سالانه دچار عفونت با اچ پی وی (مسبب زگیل تناسلی) خواهد شد.
حدود ۳۰ درصد از تمام زگیل‌های تناسلی ایجاد شده در طول چهار ماه از زمان پیدایش‌شان ناپدید می‌شوند و اکثر قریب به اتفاق زگیل‌های تناسلی با کرایوتراپی از بین خواهند رفت. البته در صورتی که شما جلسات درمان را نزد متخصص پیگیر شده باشید.
در زنان و مردان بالغ و بزرگسال آمار خوداظهاری زگیل تناسلی (موارد سلف ریپورتد زگیل تناسلی در بالغین بزرگسال مرد و زن) به شرح زیر بوده است:
٠.٣۶٪ الی ۱۲ ٪ زنان بالغ و بزرگسال و حدود ٠.٢٧٪الی ۷.۹ ٪ در مردان بزرگسال.
